มะนาวมือพระพุทธเจ้า

มะนาวมือพระพุทธเจ้า (Buddha’s Hand) คาดว่ามีถิ่นกำเนิดอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศอินเดีย ซึ่งเกิดจากการกลายพันธุ์ของมะนาว มีเปลือกหนา ผิวสีเหลืองสดสว่าง และมีรูปร่างคล้ายนิ้วมือหลายนิ้วอยู่รวมกัน มีเนื้อน้อยและบางลูกอาจไม่มีเมล็ด เปลือกจะมีกลิ่นหอมมาก ชาวจีนและญี่ปุ่นจึงนิยมใช้เปลือกในการดับกลิ่นภายในบ้านหรือตู้เสื้อผ้า

ลักษณะ

มะนาวมือพระพุทะเจ้า เป็นไม้พุ่ม มีหนามยาวแข็ง ขอบใบเหมือนจักฟันเลื่อย ดอกสีขาว กลิ่นหอม ผลมีรูปร่างแปลกกว่ามะนาวสายพันธ์ุอื่นๆ

กล่าวคือ มีรูปร่างเรียวยาวห้อยลงมาเป็นแฉก ๆ คล้ายนิ้วมือ ขนาดใกล้เคียงหรือใหญ่กว่านิ้วมือผู้ใหญ่ และอาจมีความยาวได้ถึง 12 นิ้ว เมื่อสุกผลมีสีเหลืองสด เปลือกหนาคล้ายฟองน้ำ เนื้อแห้งไม่ชุ่มน้ำ มีกลิ่นหอม นิยมใช้ทำ เครื่องหอม ผสมน้ำยาทำความสะอาด ไม่ใช้ผลรับประทาน แต่อาจนำเปลือกมาใช้ผสมอาหารได้ ในประเทศจีนและญี่ปุ่นนิยมนำไปไว้ในห้องนอนและห้องน้ำเพื่ออบกลิ่น

การปลูกขยายพันธุ์

ใบ เป็นใบเดี่ยวออกเวียนสลับ ทรงรีกว้าง 4-6 ซม. ยาว 8-12 ผืนใบหนา ขอบหยักเป็นฟันเลื่อย

ดอก ออกเป็นช่อตามซอกใบกระจุก 2-3 ดอก แต่ละดอกมี 5 กลีบเลี้ยง กลิ่นหอมมาก ตรงกลางดอกมีเกสรผู้มาก

ผล คล้ายมือสองข้างประกบกัน ผิวขรุขระ สีเขียว พอสุกสีเหลืองสด ภายในผลสีขาวเหมือนเปลือกส้มโอ ไม่มีเมล็ด

ขยายพันธุ์ ตอนกิ่ง ปักชำกิ่ง ชอบดินร่วนระบายน้ำได้ดี แสงแดดเต็มวัน

ส่วนที่ใช้ : เปลือกผล ผิวผล เนื้อผล (มีน้ำมันหอมระเหย)

สรรพคุณ : แก้วิงเวียนศีรษะ,คลื่นไส้อาเจียน,หน้ามืดตาลาย,บำรุงหัวใจ,ท้องอืดท้องเฟ้อ,กระเพาะอักเสบ,บำรุงตับ,เลือดออกตามไรฟัน,แก้ไอ ละลายเสมหะ หลอดลมอักเสบ ฯลฯ